Egzotyczne zwierzęta w naszych domach to często rzadkie gatunki zagrożone wymarciem w swoim naturalnym środowisku. Często niebezpieczne nie tylko dla ludzi, ale także dla naszej rodzimej fauny. Dlatego też występują w prawie międzynarodowym oraz polskim pewne ograniczenia i nakazy, aby zapowiedz wywozowi tych rzadkich gatunków z ich naturalnego środowiska oraz aby nie stały się gatunkami inwazyjnymi w innych krajach.

Przedstawiony poniżej tekst ma na celu jedynie przedstawić poszczególne problemy. Dlatego zachęcam do zagłębienia się w tematy związane z aspektami prawnymi w hodowli zwierząt.

CITES

Na mocy Konwencji Waszyngtońskiej w 1973 roku, podpisanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych powstała lista gatunków zwierząt i roślin, których wywóz z naturalnego środowiska został ograniczony a handel nimi oraz produktami pochodnymi podlega kontroli. Na mocy tego dokumentu podpisanego już przez około 200 państw każde zwierze czy roślina znajdująca się na liści powinna mieć zaświadczeni o urodzeniu w niewoli lub o legalnym wywozie z miejsca występowania. Zwierzę takie po zakupie podlega rejestracji w odpowiednich organach administracyjnych.

Lista CITES posiada 3 załączniki, które to zawierają gatunki w zależności od stopnia zagrożenia nielegalnym handlem. I tak na załącznik III są wpisane gatunki, które są najmniej zagrożone a na I te, które zagrożone są najbardziej.

Polskim odpowiednikiem tego dokumentu jest ustawa o ochronie przyrody z roku 2008. Posiada ono podobne postulaty oraz listę również składającą się z trzech załączników (A, B i C).