Wyjątkowa historia, niecodzienne przeznaczenie oraz oryginalny wygląd psa sprawiają, że zwierzak przyciąga uwagę. Jego żywiołowy i radosny charakter decydują o tym, że szybko zdobywa sympatię ludzi.

Pochodzenie

Jak wskazuje sama nazwa, rasa pochodzi z Tybetu gdzie pierwsze teriery hodowano już w starożytności. Dzięki odległości i specyfice tego kraju, rasa zachowała swoją pierwotną charakterystykę. Pies nie został poddany krzyżówkom, zachował czystość rasy. Prawdopodobnie pierwsze psy żyły w klasztorach w Himalajach, gdzie nikt nie ingerował w ich rozwój, a na przestrzeni lat same dostosowały się trudnych warunków klimatycznych. Taka struktura rasy pozostała do dziś.

Od początku terier był psem stróżującym. Jest jednak w jego przeznaczeniu coś nietypowego, mianowicie, kiedy rasa stała się popularniejsza, ofiarowywano zwierzaka domownikom, aby przynosił szczęście i powodzenie w życiu mieszkańców domu.

Wygląd

Uwagę przykuwa bujna szata teriera tybetańskiego. Inne cechy charakterystyczne to:

• prostokątna budowa ciała;
• wzrost do 41 cm, waga do 12 kg;
• dobrze umięśniony, silny i harmonijny tułów, szerokie, mocne żebra, zad i klatka piersiowa proste, lędźwie krótkie;
• głowa dość duża, ale symetryczna w stosunku do ciała, czaszka lekko spłaszczona, kufa krótka, dobrze wykształcona żuchwa, nos czarny, uszy trójkątne, nieduże, zwisające, zwisające wzdłuż głowy, mocno owłosione, oczy dość duże i okrągłe, szeroko rozstawione, ciemnobrązowe, z czarną obwódką;
• nogi kontowane, mocno owłosione, staw skokowy nisko, łapy duże, okrągłe;
• ogon wysoko osadzony i wysoko noszony, zawinięty, mocno owłosiony;
• sierść długa, płasko przylegająca, występuje podszerstek, umaszczenie białe, kremowe, dymne, trójkolorowe lub czarne.