Istnieje opinia, że kot syberyjski jest dobrym kompanem dla „psiarzy”, gdyż przywiązują się do właściciela w sposób nietypowy dla kotów-prawie bezinteresownie.

Historia rasy

Kot rasy syberyjskiej, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z Syberii, gdzie przez bardzo długi okres czasu pozostawał półdługowłosą rasą naturalną. Jako że na terenach obecnej Rosji, ze względów społecznych i ekonomicznych, nikt nie zajmował się hodowlą kotów – hodowla pojmowana była jako burżuazyjny, nikomu niepotrzebny wymysł. Dlatego bardzo długo syberyjczyk pozostawał kotem wiejskim, półdzikim. Dopiero po upadku komunizmu i otwarciu granic kot syberyjski trafił do Europy zachodniej. Ze względu na podobieństwo do kota norweskiego leśnego, dość późno, bo w 1991 roku, został uznany za odrębną rasę, która uwzględniała różnice. Aby utrzymać tę odmienność w nienaruszonym stanie, wprowadzono zakaz krzyżowania kotów syberyjskich z przedstawicielami innych ras.

Opis rasy

Syberyjczyki należą do kotów półdługowłosych, średniej wielkości (średnio samice osiągają 4 kg, a samce 6-7), silnych i muskularnych. Pełną dojrzałość osiągają powoli. Ich tułów jest lekko wydłużony, osadzony na dość krótkich, silnych kończynach, z których tylne są nieco dłuższe, niż przednie. Łapy są duże, z kępkami dłuższych włosów pomiędzy palcami. Kształt głowy wpisany jest w trójkąt rozwartokątny. Ważne są proporcje ciała. Nos jest długi, bez zagłębienia u nasady, czoło lekko wypukłe, policzki zaś wyraźnie uwydatnione. Oczy kotów syberyjskich są duże, owalne, lekko skośne, rozstawione szeroko. Powinny mieć barwę jednolitą zieloną albo bursztynową. Szeroko rozstawione są również średniej wielkości uszy. Są one lekko wypukłe, lekko pochylone do przodu, zaokrąglone na wierzchołkach z kępkami włosów. Jeśli chodzi o futro, to włosy okrywowe raczej gładko przylegają do ciała a miękkie podszycie stanowi doskonałą izolacje cieplną, co ze względu na pochodzenie z surowych warunków klimatycznych, miało ogromne znaczenie. Typowe są także kryza na szyi i piersi oraz dłuższe włosy na tylnych łapach stwarzające efekt spodenek. Długie włosy są również na ogonie, co daje efekt „kity”. Umaszczenie kotów syberyjskich jest różnorodne. Najbardziej popularne są koty pręgowane (tabby), jednobarwne, dwubarwne, szylkretowe, colourpoint (barwa kremowa, jasna z ciemniejszymi znaczeniami), mitted (z tzw. białymi „skarpetkami” oraz białymi znaczeniami na brzuchu i klatce piersiowej). W przypadku kotów syberyjskich typowe jest dla nich barwa neva masquarade charakteryzująca się  oznaczeniami barwnymi na pyszczku, ogonie, łapach i uszach. U tej odmiany barwnej wymagane są ciemnoniebieskie oczy.